Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

myricae N F

  • 1 myrīca

        myrīca ae, f, μυρίκη, the tamarisk (a shrub): tenues, O.—Prov.: Pinguia corticibus sudent electra myricae (of an impossibility), V.: laturas poma myricas speret, O.
    * * *
    tamarisk; (evergreen bush/shrub/tree)

    Latin-English dictionary > myrīca

  • 2 myrice

    myrīcē, ēs, f. u. myrīca, ae, f. (μυρίκη), die französische od. welsche Tamariske, ein am Wasser wachsendes strauchartiges Gewächs, mit bitterer Rinde, schwachen Zweigen u. kleinen Blättern (Tamarix gallica. L.), Plin. nat. hist. 1. ind. libr. 24. c. 41. Plin. 13, 116 u. 24, 67. Vulg. Ierem. 17, 6 u. 48, 6: Plur., Verg. ecl. 4, 2. Ov. art. am. 3, 691; met. 10, 97. – pinguia corticibus sudent electra myricae, zur Bezeichnung des Widernatürlichen, Verg. ecl. 8, 54: ebenso si quis idem sperat, iacturas poma myricas speret, Ov. art. am. 1, 747.

    lateinisch-deutsches > myrice

  • 3 tenuis

    tenuis, e (altind. tanu-s, ausgedehnt, griech. τανύω, ahd. dunni, dünn), I) dünn, fein, zart (Ggstz. crassus, dick). A) eig.: 1) im allg.: acus, Ov.: vestis, Ov.: collum, Cic.: capilli, Ov.: filum, Hor.: aurum, Goldfäden, Verg.: arundo, Verg.: pumex, zarter, poröser, Prop.: myricae, Ov.: caelum, Cic.: animae, Ov. – aries tenuioris velleris, Ov.: scalpellum tenuissimum, Colum. – subst., tenue, is, n., das Feine (Ggstz. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12: animus ex tenuissimo constat, besteht aus dem feinsten Stoffe, Sen. ep. 57, 8. – 2) insbes.: a) dünn, spitz, schmächtig, mager, Catull. u. Mart. – b) schmal, eng, tellus, Erdenge, Ov.: frons, durch den Reichtum der Locken schmale, Hor.: limes, Quint.: litus, Liv.: tenue nigrum, schmaler-, kleiner schwarzer Fleck, Ov.: agmen militum Liv. – c) seicht, flach, nicht tief, Tiberis tenui fluens aquā, Liv.: unda, Prop. u. Ov.: sulcus, Verg. – d) dünn, wässerig (= nicht fett, nicht ölig, Ggstz. pinguis), vinum, Plin.: sanguis, Plin. – e) klar, hell, aqua, Ov. fast. 2, 250. – f) dünn dem Tone nach, schwach, vox, Pompon. com. 59. Quint. 11, 3, 32. – B) bildl.: a) (das Bild vom dünn und einfach gesponnenen Faden hergenommen) = dünn gesponnen, schlicht, einfach, argumentandi genus, Cic. – übtr., v. Pers., orator, ein schlichter (Ggstz. or. gravis), Cic. – b) fein, zart, genau, gründlich, cura, Ov.: aures, Lucr.: distinctio, Cic.: ratio, Hor.: Athenae, fein gebildet, Mart.: res tenues, tenui sermone peractae, fein ausgesonnene Gedanken, in gründlicher Darstellung erörtert, Hor. – II) übtr., dem äußeren Umfang, Wert usw. nach unbeträchtlich, klein, schwach, gering, dürftig, spärlich, ärmlich, A) eig.: oppidum, Cic.: frigus, Mart.: tenuissimum lumen (Ggstz. plenissimum lumen), Cic.: tenui (schwachen, sanften) verbere cauda levis, Mart.: victus, schmale, mäßige Kost (Ggstz. copiosus), Mart.: so auch cibus, Phaedr., u. mensa, Hor.: patrimonium, Cornif. rhet.: opes, Cic.: praeda, Caes. – übtr., v. Pers. = dürftig, ärmlich (Ggstz. locuples, pecuniosus), Cic.: tenuis et obaeratus, Suet.: mit Genet., tenuis opum, Sil. 6, 19. – B) bildl.: a) schwach, gering, geringfügig, kleinlich, valetudo tenuissima, Caes.: tenuis (beschränkt) atque infirmus animus, Caes.: ingenium (Ggstz. ing. forte), Quint.: scientia, Cic.: tenuis exsanguisque sermo, Cic.: causa tenuis et inops, Cic.: ars tenuis ac ieiuna, Quint.: inanis et tenuis spes, Cic.: spes tenuior, Cic.: suspicio, Cic.: damnum, Tac.: übtr., tenuis Catullus, der Dichter leichter, erotischer Lieder, Mart. – b) v. Geburt, Stand = gering, niedrig, tenui loco ortus, Liv.: qui tenuioris ordinis essent, Cic. – übtr., v. Pers. = niederen Standes, nieder, tenuis L. Verginius unusque de multis, Cic.: tenues homines, Cic. – Plur. subst., tenuiores, Leute niederen Standes (Ggstz. principes), Cic. – / tenvis (zweisilb.) gemessen, Verg. georg. 2, 180: tenve, Lucr. 4, 1234: tenvia (dreisilb.) gemessen, Verg. georg. 1, 397; 2, 121; 4, 38. Anthol. Lat. 198, 26 R.

    lateinisch-deutsches > tenuis

  • 4 iuuo

        Iuuo, iuuas, iuui, iutum, iuuare. Aider.
    \
        Iuuare. Cic. Faire bien à aucun.
    \
        Iuuat, Impersonale. Plaut. Il delecte et plaist.
    \
        Neque vnquam quicquam me iuuat quod edo domi. Plaut. Ce que je mange en la maison ne me fait point de bien, Ne me resjouit point, Je n'y prens point de goust ne de plaisir.
    \
        Non omnes arbusta iuuant, humilesque myricae. Virgil. Touts ne prennent pas plaisir aux, etc.
    \
        Iuuat me haec praeclara nomina sic concidisse. Cic. Cela me recree et resjouist.
    \
        Iuuitque me, tibi hoc profuisse. Cic. Je fuz fort joyeux que cela te prouffita.
    \
        Iuuari, Passiuum. Plin. Estre aidé et secouru.

    Dictionarium latinogallicum > iuuo

  • 5 myrica

    myrica, ae (myricē, ēs), f. tamaris (arbuste).    - [gr]gr. μυρίκη, ης.
    * * *
    myrica, ae (myricē, ēs), f. tamaris (arbuste).    - [gr]gr. μυρίκη, ης.
    * * *
        Myrica, myricae, vel Myrice, myrices, pen. prod. Plin. Arbreau, et arbre semblable à la briere, laquelle est frequente en Languedoc, et à l'entour de Narbonne croist en grands arbres, mesmement au lieu appellé Le pas du loup. Vulgairement dicte Tamaris.

    Dictionarium latinogallicum > myrica

  • 6 myriophyllon

    13, 116 u. 24, 67. Vulg. Ierem. 17, 6 u. 48, 6: Plur., Verg. ecl. 4, 2. Ov. art. am. 3, 691; met. 10, 97. – pinguia corticibus sudent electra myricae, zur Bezeichnung des Widernatürlichen, Verg. ecl. 8, 54: ebenso si quis idem sperat, iacturas poma myricas speret, Ov. art. am. 1, 747.
    \
    Myrina, ae, f. (Μυρίνα), Hafenfestung der Äolier in Mysien, südwestlich von Grunium, Cic. ep. 5, 20, 8. Liv. 33, 30, 3. Tac. ann. 2, 47.
    \
    mȳriogenesis, eos, f. (μυριογένεσις), die mannigfaltige Zeugung, Firm. math. 8, 18.
    \
    mȳriōnymus, a, um (μυριώνυμος), mit unzähligen Namen, tausendnamig, Isis, Corp. inscr. Lat. 5, 5080.
    \
    mȳriophyllon, ī, n. (μυριόφυλλον), eine Pflanze, das Tausendblatt, die Schafgarbe (Achillea millefolium, L.), rein lat. millefolium, Plin. 24, 152.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > myriophyllon

  • 7 tenuis

    tenuis, e (altind. tanu-s, ausgedehnt, griech. τανύω, ahd. dunni, dünn), I) dünn, fein, zart (Ggstz. crassus, dick). A) eig.: 1) im allg.: acus, Ov.: vestis, Ov.: collum, Cic.: capilli, Ov.: filum, Hor.: aurum, Goldfäden, Verg.: arundo, Verg.: pumex, zarter, poröser, Prop.: myricae, Ov.: caelum, Cic.: animae, Ov. – aries tenuioris velleris, Ov.: scalpellum tenuissimum, Colum. – subst., tenue, is, n., das Feine (Ggstz. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12: animus ex tenuissimo constat, besteht aus dem feinsten Stoffe, Sen. ep. 57, 8. – 2) insbes.: a) dünn, spitz, schmächtig, mager, Catull. u. Mart. – b) schmal, eng, tellus, Erdenge, Ov.: frons, durch den Reichtum der Locken schmale, Hor.: limes, Quint.: litus, Liv.: tenue nigrum, schmaler-, kleiner schwarzer Fleck, Ov.: agmen militum Liv. – c) seicht, flach, nicht tief, Tiberis tenui fluens aquā, Liv.: unda, Prop. u. Ov.: sulcus, Verg. – d) dünn, wässerig (= nicht fett, nicht ölig, Ggstz. pinguis), vinum, Plin.: sanguis, Plin. – e) klar, hell, aqua, Ov. fast. 2, 250. – f) dünn dem Tone nach, schwach, vox, Pompon. com. 59. Quint. 11, 3, 32. – B) bildl.: a) (das Bild vom dünn und einfach gesponnenen Faden hergenommen) = dünn gesponnen, schlicht, einfach, argumentandi genus, Cic. – übtr., v. Pers., orator, ein schlichter (Ggstz. or. gravis), Cic. – b) fein, zart, genau, gründlich, cura, Ov.:
    ————
    aures, Lucr.: distinctio, Cic.: ratio, Hor.: Athenae, fein gebildet, Mart.: res tenues, tenui sermone peractae, fein ausgesonnene Gedanken, in gründlicher Darstellung erörtert, Hor. – II) übtr., dem äußeren Umfang, Wert usw. nach unbeträchtlich, klein, schwach, gering, dürftig, spärlich, ärmlich, A) eig.: oppidum, Cic.: frigus, Mart.: tenuissimum lumen (Ggstz. plenissimum lumen), Cic.: tenui (schwachen, sanften) verbere cauda levis, Mart.: victus, schmale, mäßige Kost (Ggstz. copiosus), Mart.: so auch cibus, Phaedr., u. mensa, Hor.: patrimonium, Cornif. rhet.: opes, Cic.: praeda, Caes. – übtr., v. Pers. = dürftig, ärmlich (Ggstz. locuples, pecuniosus), Cic.: tenuis et obaeratus, Suet.: mit Genet., tenuis opum, Sil. 6, 19. – B) bildl.: a) schwach, gering, geringfügig, kleinlich, valetudo tenuissima, Caes.: tenuis (beschränkt) atque infirmus animus, Caes.: ingenium (Ggstz. ing. forte), Quint.: scientia, Cic.: tenuis exsanguisque sermo, Cic.: causa tenuis et inops, Cic.: ars tenuis ac ieiuna, Quint.: inanis et tenuis spes, Cic.: spes tenuior, Cic.: suspicio, Cic.: damnum, Tac.: übtr., tenuis Catullus, der Dichter leichter, erotischer Lieder, Mart. – b) v. Geburt, Stand = gering, niedrig, tenui loco ortus, Liv.: qui tenuioris ordinis essent, Cic. – übtr., v. Pers. = niederen Standes, nieder, tenuis L. Verginius unusque de multis, Cic.: tenues homines, Cic. – Plur. subst., tenuiores, Leute
    ————
    niederen Standes (Ggstz. principes), Cic. – tenvis (zweisilb.) gemessen, Verg. georg. 2, 180: tenve, Lucr. 4, 1234: tenvia (dreisilb.) gemessen, Verg. georg. 1, 397; 2, 121; 4, 38. Anthol. Lat. 198, 26 R.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tenuis

  • 8 juvo

    jŭvo, jūvi, jūtum, 1 (juvaturus, Sall. J. 47, 2; Plin. Ep. 4, 15, 13:

    iuerint,

    Cat. 66, 18), v. a. and n. [perh. root div-, to gleam; cf. dies], to help, aid, assist, support, benefit (cf.: auxilior, subvenio, opitulor).
    I.
    In gen.:

    qui se natos ad homines juvandos, tutandos, conservandos arbitrantur,

    Cic. Tusc. 1, 14, 32:

    beatae vitae disciplinam juvare,

    id. Fin. 1, 21, 71:

    aliquem omni suo studio in petitione,

    id. Fam. 11, 17, 2:

    aliquem auxilio laboris,

    id. Balb. 9:

    hostes frumento,

    Caes. B. G. 1, 26:

    juvit facundia causam,

    Ov. M. 7, 505:

    imbres arva juvantes,

    id. A. A. 1, 647:

    (Juppiter) juvat imbribus agros,

    id. P. 2, 1, 13:

    aliquem portuque locoque,

    by receiving into harbor and house, id. H. 2, 55:

    nudum hospitio tectoque,

    Juv. 3, 211:

    pectora alloquio,

    Ov. P. 1, 6, 18:

    audentes deus ipse juvat,

    id. M. 10, 586:

    audentes Fortuna juvat,

    Verg. A. 10, 284:

    aliquem in aliqua re,

    Cat. 68, 41.—With two acc.:

    aliquid Rutulos,

    Verg. A. 10, 84. —Of medical assistance:

    qui salutari juvat arte fessos,

    Hor. C. S. 63; Ov. Tr. 2, 270; Plin. 23, 1, 10, § 14: dis juvantibus or deo juvante, with God's help:

    me, dis juvantibus, ante brumam exspecta,

    Cic. Fam. 7, 20, 2; id. N. D. 2, 66, 165; cf.:

    non denique quicquam aliud nisi juvantibus sacris deligunt,

    Plin. 2, 7, 5, § 21.—In pass.:

    lex Cornelia proscriptum juvari vetat,

    Cic. Verr. 2, 1, 47, § 123:

    viatico a me juvabitur,

    Liv. 44, 22:

    precor, quaeras, qua sim tibi parte juvandus,

    Ov. P. 4, 12 fin.:

    placuit sollertia, tempore etiam juta,

    Tac. A. 14, 4 init. (al. adjuta):

    nec sola (lingua) loquendi munus implere potest, nisi juta, etc.,

    Lact. Opif. D. 10, 13.— Impers., juvat, it is of use; with a subject-clause:

    juvat Ismara Baccho Conserere,

    Verg. G. 2, 37:

    quid docuisse juvabat?

    Ov. M. 7, 858; cf.:

    quid juvat esse deum?

    id. ib. 13, 965.—
    II.
    In partic., to delight, gratify, please:

    juvare in utroque (in sensu et in animo) dicitur: ex eoque jucundum,

    Cic. Fin. 2, 4, 14. —In this sense rarely as a personal verb: nec umquam quicquam me juvat quod edo domi;

    Foris... quod gusto id beat,

    Plaut. Capt. 1, 2, 34:

    non omnis arbusta juvant humilesque myricae,

    Verg. E. 4, 2:

    nec me vita juvaret, invisa civibus et militibus meis,

    Liv. 28, 27:

    si nec fabellae te juvant nec fabulae,

    Phaedr. 4, 7, 22:

    multos castra juvant,

    Hor. C. 1, 23:

    aurem juvantia verba,

    Ov. A. A. 2, 159.—In pass.:

    refer ad aures, probabunt: quaere, cur? ita se dicent juvari,

    Cic. Or. 48, 159.—More freq. impers., juvat (aliquem), with subject-clause, it delights, pleases, I (thou, he, etc.) am delighted, take pleasure in:

    juvit me, tibi tuas litteras profuisse,

    Cic. Fam. 5, 21, 3:

    juvat me haec praeclara nomina artificum... concidisse,

    id. Verr. 2, 4, 6, § 12:

    forsan et haec olim meminisse juvabit,

    Verg. A. 1, 203:

    juvat evasisse tot urbes Argolicas,

    id. ib. 3, 282:

    insano juvat indulgere labori,

    id. ib. 6, 135:

    si pereo, hominum manibus periisse juvabit,

    id. ib. 3, 606:

    quae scire magis juvat quam prodest,

    Sen. Ep. 106.

    Lewis & Short latin dictionary > juvo

  • 9 myrica

    1.
    myrīcē, ēs, or myrīca, ae, f., = murikê, the tamarisk, a kind of shrub, Plin. 13, 21, 37, § 116; 24, 9, 41, § 67.—Prov., to signify something impossible:

    pinguia corticibus sudent electra myricae,

    Verg. E. 8, 54.
    2.
    Myrīcē, ēs, f., a nymph, from whom Hannibal's wife Imilce was said to be descended, Sil. 3, 103.

    Lewis & Short latin dictionary > myrica

  • 10 Myrice

    1.
    myrīcē, ēs, or myrīca, ae, f., = murikê, the tamarisk, a kind of shrub, Plin. 13, 21, 37, § 116; 24, 9, 41, § 67.—Prov., to signify something impossible:

    pinguia corticibus sudent electra myricae,

    Verg. E. 8, 54.
    2.
    Myrīcē, ēs, f., a nymph, from whom Hannibal's wife Imilce was said to be descended, Sil. 3, 103.

    Lewis & Short latin dictionary > Myrice

  • 11 myrice

    1.
    myrīcē, ēs, or myrīca, ae, f., = murikê, the tamarisk, a kind of shrub, Plin. 13, 21, 37, § 116; 24, 9, 41, § 67.—Prov., to signify something impossible:

    pinguia corticibus sudent electra myricae,

    Verg. E. 8, 54.
    2.
    Myrīcē, ēs, f., a nymph, from whom Hannibal's wife Imilce was said to be descended, Sil. 3, 103.

    Lewis & Short latin dictionary > myrice

См. также в других словарях:

  • Myricae — (Farigliano,Италия) Категория отеля: Адрес: Fraz. Viaiano 1/Bis, 12060 Farigliano, Италия …   Каталог отелей

  • Parabemisia myricae — ? Parabemisia myricae Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые …   Википедия

  • Mycoglaena myricae — ID 55316 Symbol Key MYMY2 Common Name mycoglaena Family N/A Category Lichen Division N/A US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution N/A Growth Habit Lichenous …   USDA Plant Characteristics

  • Mycoglaena myricae (Nyl.) R.C. Harris — Symbol MYMY2 Common Name mycoglaena Botanical Family Uncertain Lichen Family …   Scientific plant list

  • Mycoglaena myricae (Nyl.) R.C. Harris — Symbol MYMY2 Common Name mycoglaena Botanical Family Uncertain Lichen Family …   Scientific plant list

  • Giovanni Pascoli — Giovanni Pascoli. Giovanni Pascoli (San Mauro di Romagna (Forlí), 31 de diciembre de 1855 Castelvecchio di Barga, Bolonia, 6 de abril de 1912) está considerado como uno de los mayores poetas italianos de finales del siglo XIX. Su poesía está… …   Wikipedia Español

  • Pascoli — Giovanni Pascoli Giovanni Pascoli (* 31. Dezember 1855 in San Mauro di Romagna, Emilia Romagna; † 6. April 1912 in Bologna) war ein italienischer Dichter. Leben Nach einer von Schicksalsschlägen gezeichneten Kindheit engagierte Pascoli sich als… …   Deutsch Wikipedia

  • Giovanni Pascoli — (* 31. Dezember 1855 in San Mauro di Romagna, Emilia Romagna; † 6. April 1912 in Bologna) war ein italienischer Dichter. Leben Nach einer von Schicksalsschlägen gezeichneten Kindheit engagierte Pascoli sich als …   Deutsch Wikipedia

  • Giovanni Pascoli — Infobox Writer name =Giovanni Pascoli imagesize =140px caption = birthdate = birth date|1855|12|31|df=y birthplace = San Mauro Pascoli, Italy1 deathdate = death date and age|1912|4|6|1855|12|31|df=y deathplace = Bologna, Italy occupation = Poet,… …   Wikipedia

  • List of whitefly species — Aleyrodidae is a large hemipteran family comprising the whiteflies. It contains the following species:[1] Contents 1 Aleyrodinae Westwood, 1840 2 Aleurodicinae Quaintance Baker, 1913 …   Wikipedia

  • Parabemisia — ? Parabemisia Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые …   Википедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»